دور همی ها

میری کافی شاپ قهوه سفارش میدی کلا یه قُلُپ بیشتر توش نیست
ولی باید تقسیم بندی کنی تو یه ساعت بخوریش که مبادا اطرافیان بگن این یارو داهاتیه.
ای تو اون روحتون با این ادا و اصولاتون.

حکایت رفاقت من و تو ، حکایت قهوه ایست که امروز به یاد تو تلخ نوشیدم
که با هر جرعه بسیار اندیشیدم که این طعم را دوست دارم یا نه ؟
و آنقدر گیر کردم بین دوست داشتن و نداشتن که انتظار تمام شدنش را نداشتم
و تمام که شد فهمیدم باز هم قهوه می خواهم حتی تلخ تلخ تلخ !